Relationship between self-efficacy and source control with academic achievement students

چكيده پژوهش حاضر با هدف مطالعه رابطه بين خودكارآمدي عمومي و منبع كنترل با موفقيت تحصيلي از روش تحقيق، پيمايشي و از نوع توصيفي _ همبستگي نفر از دانشجويان سال سوم كارشناسي رشت ههاي مختلف دانشكده كشاوزي دانشگاه رازي م يباشد N= انجام گرفته است. جامعه آماري اين پژوهش شامل 210 كه تعداد 150 نفر از آ نها بر اساس جدول مورگان به عنوان حجم نمونه تعيين و با روش نمونه گيري تصادفي انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل: مقياس خودكارآمدي عمومي شرر، مقياس منبع كنترل راتر بوده كه به طور همزمان توسط گروه نمونه تكميل گرديد. براي ارزيابي آزمودن يها از نظر پيشرفت تحصيلي اختلاف معدل ترم 1 و معدل ترم 5 آن ها محاسبه گرديد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين خودكارآمدي عمومي و منبع كنترل رابطه مثبت و معني داري وجود دارد. ولي بين خودكارآمدي عمومي و منبع كنترل با موفقيت تحصيلي رابطه اي وجود ندارد. همچنين بين جنسيت با خودكارآمدي و جنسيت با منبع كنترل رابطه مثبت و معن يداري وجود دارد. با اين وجود دو متغير جنسيت و پيشرفت تحصيلي رابطه اي با همديگر ندارند. از ديگر نتايج اين پژوهش وجود ارتباط معني دار بين دانشجويان دختر و پسر از نظر خودكارآمدي و منبع كنترل مي باشد. در عين حال تفاوت معني داري از نظر پيشرفت تحصيلي بين دختران و پسران مشاهده نشد. بين دانشجويان در رشت ههاي مختلف با خودكارآمدي نيز رابطه معن يداري وجود دارد، اما بين دانشجويان با رشته هاي مختلف و منبع كنترل و پيشرفت تحصيلي رابطه اي مشاهده نشد. كليدواژه: