جايگاه اخلاق كاروتوليددرمتون ديني

عامل زير بنايي در تحولات صنعتي و اقتصادي، تغيير خلصت اخلاقي و فرهنگي و وجود تصورات عمومي درست، از مفاهيم اساسي توسعه، همچون كار ،زمان وتوليد است. آموزه هاي اسلام، به فراواني وتأكيدبر ارزش و اخلاق كار، اهتمام ورزيده و با ارائه صحيح و نهادينه ساختن آن در فرهنگ عمومي تحولات ژرفي را در اعتلا و تكامل اخلاق كار در جامعه، پديد آورده است. اين مقاله سعي دارد تا با استناد به آيات روايات ، جايگاه رفيع فعاليت هاي توليدي و كار را از منظر دين اسلام تبيين نموده و از اين رهگذر انگيزه ايجاد يك جامعه كوشا ،توليدي، آباد و مرفه را فراهم نمايد .كارازمنظرديني،هر گونه فعاليتي است كه براي توليد كالا و خدمات مورد نياز يا بالا بردن سطح اقتدار جامعه و رفاه عمومي در چارچوب قوانين و ارزشهاي ديني انجام مي پذيرد. اخلاق كارنيز اشاره به قواعد و زمينه هاي برانگيزاننده و فعال شده تعهد ذهني، رواني و فيزيكي فرد يا گروه مي باشد كه به نحو كلي به انرژي متعهد فرد يا گروه جهت مي دهد و قابل انتقال و آموزش و يادگيري در نظام اجتماعي و فرهنگي جامعه است.درآيات قرآن ضمن تأكيدبرارزش كاروتوليد دربرخي آيات به تصريح ودربرخي بادلالت ضمني برارزش كاروتوليدتأكيدشده است ودرروايات نيزبه موضوعاتي ازقبيل:ارزش گذاري معنوي فعاليتهاي توليدي، تببين ارزش مادي كارو تبيين فلسفه و آثار مثبت آن و تشويق عملي به كار و توليد پرداخته شده است.علاوه براين برخي اهداف مياني نيزبراي ارزش گذاري كاروتوليدبيان شده كه ميتوان به:انجام وظايف عبادي، تأمين نيازهاي مادي ، رسيدن به رفاه نسبي خودكفايي و اقتدار جامعه و مشاركت در خدمات اجتماعي اشاره كرد. البته دراين ميان تأكيدبراصول عدم حرمت وفساد انگيزي و نيازمندي عمومي درهرگونه فعاليت توليدي واضح است. كار و تلاش با اخلاق و د يندار ي رابطه اي دو سو يه دارد.كار و تلاش، بستر مناسبي براي رشد فضيلتهاي اخلاقي و رفتارهاي ديني است و در برابر، گزاره هاي اخلاقي و آموزه هاي ديني، مشوق و زمينه ساز كار و تلاش بيشتر است. بيكاري، افزون بر ركود و عقب ماندگي اقتصادي، آثار مخربي نيز بر جسم و جان و اخلاق آدمي دارد كه زمينه بروز مفاسد اخلاقي و اجتماعي، و سلب نشاط و شادابي زندگي را فراهم مي سازد.