بررسي دانش كشاورزان گندمكار نسبت به مديريت بهينه آب مورد مطالعه: شهرستان مرودشت استان فارس

خلاصه كمبود آب به دليل بروز خشكساليهاي طولاني مدت، تقاضاي فزاينده و عدم مديريت صحيح منابع آب موجود، پايداري توسعه كشاورزي را به خطر انداخته است. اين در حالي است كه كشاورزي، محل اصلي تامين معاش تعداد زيادي از مردم مناطق روستايي است. طي سا لهاي اخير، وقوع خشكسالي در ايران و استخراج سطوح بالاي آبهاي زيرزميني و سطحي توسط كشاورزان سبب شده است كه تقاضا براي آب فراتر از توانايي منابع تامين كننده آب باشد. براي كاهش اين عدم تعادل، طيف گستردهاي از راهكارها در سطوح مختلف مورد تاكيد قرار گرفته است. از جمله اين راهكارها مي توان به حفاظت از منابع آب با تاكيد بر دانش و رفتار مديريت بهينه در سطح فردي (كشاورز) اشاره نمود. زيرا عقيده بر آن است كه دانش، فرد را به شكل دهي عقايد مطلوب و عمل در راستاي تغيير و بهبود شرايط سوق مي دهد. بر همين اساس، مطالعه اي به روش پيمايشي به منظور بررسي و سنجش ميزان دانش كشاورزان ساكن در اقليمهاي مختلف آب و هوايي از مديريت منابع آب كشاورزي در شهرستان مرودشت استان فارس انجام گرفت. نتايج مطالعه نشان داد كه رابطه معناداري ميان سطح دانش كشاورزان از مديريت منابع آب و ميزان مديريت بهينه منابع آب كشاورزي توسط آنان وجود دارد. علاوه برآن، ميانگين ميزان دانش از مديريت منابع آب و همچنين مديريت آب كشاورزان ساكن در اقليمهاي مختلف، تفاوت معناداري با يكديگر داشتند. در نهايت نيز بر اساس نتايج پژوهش براي بهبود دانش و مديريت كشاورزان نسبت به حفاظت از منابع آب محدود، پيشنهاداتي ارائه گرديد. واژه هاي كليدي: