تثليث معرفتي حيدر آملي با تكيه بر كشف و شهود در مثنوي

كشف و شهود از مفاهیم بنیادین معرفت عرفانی و مهمترین ركن معرفتی سیدحیدرآملی است. به اعتقاد وي همهي معارف جهان از حقیقت سهگانهي هستی(حق تعالی، عالم كبیر و انسان) نشأت میگیرد لذا مباحث عرفانی خود را در سه محور معرفتی بیان میكند كه آن را تثلیث معرفتی نامیده است و با توجه به این مهم كشف و شهود عرفانی خویش را با براهین عقلی و نقلی مستدل ساخته است. كشف و شهود بالاترین مرتبهي شناخت است كه در یك تقسیم كلی، به دو قسم صوري و معنوي تقسیم میشود. مقالهي حاضر ابتدا به جایگاه كشف و شهود و انواع آن از دیدگاه سیدحیدرآملی پرداخته، سپس به بررسی برخی از وجوهات آن در مثنوي معنوي اشاره كرده است. به نظر میرسد دیدگاه معرفتی مولانا تا حدود زیادي همسو با نگرش سید حیدر آملی میباشد. این مهم با مراتب كشف و شهودي كه مولانا درمثنوي آورده است، به خوبی قابل درك است.