برنامه ريزي مديريت بلايا و مخاطرات محيطي در راستاي توسعه پايدار

بلایا و مخاطرات محیطی از دیرباز بعنوان مخر بترین عوامل آسی برسان به انسان، جامعه و زیست گاهش مطرح بوده اند. پژوهش و بررس یهاي انجام شده نشان می دهد بحرانها نفساً تعیین كننده میزان خسارت نیستند. بلكه پاسخ مسئولان به بحران است كه میزان خسارتهاي وارده را تعیین م یكند. با توجه به اینكه یكی از شاخص هاي مهم توسعه كشورها، میزان آمادگی جامعه آنها در برابر انواع مختلف بلایاي طبیعی است. در اكثر كشورهاي دنیا در برنامه توسعه توجه كمتري به شرایط اضطراري و بحرا نها می شود. غالباً مرسوم است كه برنامه ریزان توسعه و بحران جدا از هم كار كنند و همین امر باعث ناهماهنگی در امر برنام هریزي توسعه و بحران شده است و تنها تعداد كمی از كشورهاي كه داراي برنامه جامع مدیریت مخاطرات و بلایاي در برنامه توسعه خود هستند به فاز آمادگی توجه نموده اند و بیشتر توجهات به فاز مقابله در بحران معطوف شده است. همچنین در عرصه بی نالمللی افزایش وقوع بلایاي مختلف طبیعی در ده ههاي اخیر و گسترش خسارات مالی و جانی ناشی از آنها باعث شده است كه با نگاه آینده نگري بیشتري بویژه در كشورهاي اسلامی مورد توجه قرار گیرد. به همین دلیل است كه برنامه ریزي مدیریت مخاطرات طبیعی تا این اندازه اهمیت یافته است. لذا در این مقاله تلاش شده است تا ضمن روشن كردن مفاهیم و كاربردهاي اصول برنام هریزي بلایاي طبیعی (مدیریت ریسك , مدیریت بحران) نحوة برنامه ریزي بلایا و مخاطرات محیطی در ایران و كشورهاي در حال توسعه مورد بحث و بررسی قرار گیرد.