بررسي رابطه رفتار شهروندي سازماني و عدالت سازماني

در نظام بوروكراتیك كه تمام تلاش مدیران در جهت كسب كارایی بیشتر با حفظ سلسله مراتب هرمی سازمان بوده، مناسباتی سطحی و غیر قابل اطمینان بین افراد بوجود می آید. اما در نظام ارزشی و انسانی دموكراتیك، مناسباتی درست و قابل اطمینان در میان مردم شكل می گیرد كه در چنین محیطی به سازمان و اعضای ان فرصت داده می شود كه تا حد توان پیش بروند و بر این اساس توجه به شهروندان افزایش می یابد. رفتار شهروندی سازمانی، مجموعه ای از رفتارهای داوطلبانه و اختیاری است كه بخشی از وظایف رسمی فرد نبوده، با این وجود توسط ایشان انجام و باعث بهبود مؤثر وظایف و نقش های سازمانی می شود سازمان ها بدون تمایل داوطلبانه به همكاری، قادر به توسعه اثربخشی خرد جمعی خود نیستند. عدالت سازمانی به رفتار منصفانه و اخلاقی افراد درون یك سازمان اشاره داشته و با سه عامل برابری، بی طرفی و عدم تبعیض تعریف می شود. با توجه به اینكه عدالت سازمانی، یكی از مهمترین مقدمه های نیل به رفتار شهروندی سازمانی است. لذا در این مقاله ابتدا به تشریح مفهوم رفتار شهروندی سازمانی و ابعاد آن پرداخته می شود؛ سپس، موضوع عدالت سازمانی مورد مطالعه قرار می گیرد. در نهایت پس از تشریح موضوع عدالت سازمانی، رابطه میان رفتار شهروندی و عدالت سازمانی از دیدگاه صاحب نظران مختلف مورد بررسی قرار می گیرد.