بررسي رابطه نا اطميناني سياست هاي مالي با رشد اقتصادي در ايران

هدف از انجام این مطالعه، بررسی اثر كوتاه و بلندمدت نااطمینانی ناشی از نوسانات سیاست های مالی بر رشد اقتصادی در ایران در طی دوره 1358 تا 1391 می باشد. ابتدا نااطمینانی سیاست های مالی (درآمدهای مالیاتی، بدهی دولت، مخارج دولت و پرداخت های انتقالی) با استفاده از الگوی ناهمسان واریانس شرطی (GARCH) كمی و سپس مدل مورد نظر با روش ARDL برآورد شده است. بر اساس نتایج تخمین مدل پویا، وجود یك رابطه تعادلی بلندمدت بین متغیرهای الگو تأیید شده است. همچنین آزمونهای آسیب شناسی، برقراری تمامی فروض كلاسیك را برای مدل موردنظر تأیید می كنند. بر اساس نتایج تخمین مدل در بلندمدت رابطه مثبت بین مخارج دولت با رشد اقتصادی و رابطه منفی بین درآمدهای مالیاتی، بدهی های دولت و پرداخت های انتقالی با رشد اقتصاد وجود داشته است. نتایج آزمون تصحیح خطا نشان می دهد كه رشد اقتصادی نسبت به انحراف آن از رابطه تعادلی بلند مدت با سرعت بالایی تصحیح و تعدیل می شود؛ نتایج آزمون ثبات ساختاری مدل نیز وجود ثبات ساختاری را تأیید می نماید.