مكانيزم هاي مديريت سود

از آنجا كه محاسبه بنگاه اقتصادی متأثر از روش های حسابداری و قضاوت تهیه كنندگان آن است و تهیه ی صورت های مالی به عهده ی مدیریت واحد تجاری می باشد ممكن است مدیریت بنا به دلایل مختلف اقدام به مدیریت سود نماید. محققان دو شكل از مدیریت سود را مستند می كنند، مدیریت سود تصنعی و مدیریت سود واقعی. در مدیریت سود تصنعی مدیران به منظور دستیابی به سطح مورد نظر سود، از اقلام تعهدی برای مدیریت سود استفاده می نمایند. اما این راه ممكن است این ریسك را در پی داشته باشد كه مقدار سودی كه برای دستیابی مدنظر است از اقلام تعهدی اختیاری موجود بیشتر باشد زیرا اختیار در مورد اقلام تعهدی از طریق اصول پذیرفته شده ی حسابداری محدود شده است. در نتیجه این امكان وجود دارد كه مدیران نتوانند از این طریق به سود مورد نظر خویش دست یابند. اما مدیران از طریق فعالیت های عملیاتی واقعی در طول سال قادر به كاهش این ریسك هستند. دستكاری فعالیت های واقعی كمتر در معرض محدودیت است و كشف آن توسط حسابرسان و قانون گذاران به سختی انجام می شود. با این وجود در مدیریت سود واقعی این احتمال وجود دارد كه جریان های نقدی آتی به طور غیر مستقیم (منفی) تحت تأثیر اعمالی قرار گیرد كه در حال حاضر برای افزایش سود انجام می شود.