برهان تجربه ديني در نهج البلاغه

در نهج البلاغه براهین و دلایل فراوانی در جهت اثبات باري تعالی مطرح شده است. ازجمله آن دلایل، برهان تجربه دینی است كه از براهین مطرح در فلسفه غرب می باشد و از زمره براهین نو ظهور قلمداد می شود. اگر چه تجربه دینی به دلیل كثرت استعمال و مسامحه برهان تلقی می شود لكن بواسطه محتواي مقدمات و تاخر آن از ایمان ابتدایی در واقع دلیلی به سوي مطلوب می باشد. برهان تجربه دینی داراي اقسام مختلفی بوده و بواسطه ایمان مدرِك از مراتب مختلفی برخوردار است. لذا تجارب ایمانی به عقاید ما قبل تجربه بستگی دارد. تجارب دینی حضرت از سنخ شهودات كلی است و عصمت تجربه گر نیز مسجل می باشد. بدین ترتیب برتجارب دینی امیرالمومنین اشكالات رایج بر تجربه دینی وارد نیست؛ بنابراین تجارب دینی حضرت براي غیر تجربه گر حجیت داشته و حائز شرط معرفت زایی می باشد.اغلب دلایل و براهین خداشناسی در نهج البلاغه قابلیت صورت بندي منطقی را دارند و یا اینكه از یك متد منطقی پیروي می كنند.