پيش بيني جهت گيري هدف بر اساس الگوهاي ارتباطي خانواده

هدف از این پژهش، پیشبینی جهت گیري هدف بر اساس الگوهاي ارتباطی خانواده بود. شركتكنندگان پژوهش شامل 384 دانشجو بودند كه به شیوه نمونهگیري خوشهاي تصادفی چند مرحلهاي از دانشگاه پیام نور فیروزآباد انتخاب شدند. به منظور گردآوري اطلاعات از پرسشنامه تجدید نظر شده الگوهاي ارتباطی خانواده (فیتزپاتریك و ریچی، 1997 ) و پرسشنامه اهداف پیشرفت (الیوت و مك گریگور، 2001 ) استفاده شد. دادهها با استفاده از رگرسیون چندگانه به شیوه همزمان تجزیه و تحلیل شد. یافتهها نشان داد كه همنوایی در خانواده، پیشبینیكننده مثبت و معنادار جهتگیري هدف عملكردي رویكردي میباشد. پس از بحث در خصوص یافتهها، محدودیت پژوهش و پیشنهاد جهت هدایت پژوهشهاي آتی، ارائه شده است