رابطه بين هوش معنوي، خودكنترلي و اعتياد به تلفن همراه

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین هوش معنوي و خودكنترلی با اعتیاد به تلفن همراه بود. از این رو 500 دانشجو به روش نمونه گیري چند مرحله اي انتخاب شده و مقیاس هاي اعتیاد به تلفن همراه جعفرزاده، خود كنترلی تانجنی و هوش معنوي كینگ را تكمیل نمودند. جهت بررسی یافته ها از شیوه ي بررسی همبستگی و تحلیل رگرسیونی بهره گرفته شد. براساس بررسی انجام شده، خودكنترلی، تولید معناي شخصی، آگاهی متعالی و توسعه سطح هوشیاري توانستند كاهش اعتیاد به تلفن همراه را تبیین نمایند، كه بیشترین اثر مربوط به خودكنترلی بر كاهش اعتیاد به تلفن همراه بود. مدل مفهومی حاضر نشان می دهد كه بررسی هوش معنوي فرد و خودكنترلی در تبیین اعتیاد به تلفن همراه ایشان سودمند خواهد بود.