از "معناگرايي" تا "لذتگرايي"؛ دو رويكرد به آزادي در دو سپهر معرفتي

به نظر میرسد غرب مسیحی در روند تحقق آزادي مكتسب خود، از مبانی دینی آن به شدت فاصله گرفته است. از اینرو، كنكاش پیرامون مبانی تعینبخش آزادي در دو سپهر معرفتی مبتنی بر دیدگاه ادیان توحیدي- اسلام و مسیحیت تحریف نشده- و غرب پس از رنسانس، هدف اصلی این مقاله میباشد كه به روش تحلیلی- اسنادي مورد واكاوي قرار گرفته است. در این راستا مطرح میگردد كه غرب گریزان از مسیحیت تحریف شده كلیسایی، پس از تحولات فكري- معرفتی خود، با درگذشتن از سه مبناي عقل، وحی و اخلاق، " آزادي معناگرا " را پشت سر گذاشته و آزادي لیبرالی خود را مبتنی بر معرفتشناسی اومانیستی و سكولاریسم، بر مبناي لذت، قدرت و ثروت بنا نهاده است. پیامد این به اصطلاح "آزادي لذتگرا"، سرمایهداري افسار گسیخته، تبعیض طبقاتی، استعمار، تزلزل خانواده، سرگشتگی اخلاقی و ..... بوده است. جمهوري اسلامی ایران با الهام از تعالیم اسلام- همچون گذشته- راهبرد خود را میباید مبتنی بر تعدیل آزادي لذتگرا و در راستاي تحقق آزادي معناگرا كه مورد نظر ادیان حقیقی است، طراحی و الگوي عملی آن را از طرق مختلف در سطح جهانی ارائه نماید