بررسي آزمايشگاهي و عددي كنتورهاي سرعت در كانال با ديواره جداكننده مستغرق

قرار گیری دو كانال در مجاورت یكدیگر در شرایط عملی گوناگونی رخ میدهد در بسیاری از موارد ممكن است نیاز به اجرای دو كانال در مجاورت یكدیگر باشد. این كار نه تنها از لحاظ تقسیم دبی یك كانال واحد به دو كانال مجاور یكدیگر ممكن است مدنظر قرا رگیرد. بلكه در طبیعت هم زمانیكه در یك كانال مركب قسمت سیلابگیر تحت اثر عوامل فرسایشی قرار می گیرد ممكن است دیوار جداكننده ای در كانال باقی بماند كه عملا یك كانال اصلی را به دو قسمت تقسیم نموده است در هر حال عبور جریانهای بیشتر از ظرفیت مجموع دوكانال كه می توان به كرات رخ دهد، باعث استغراق دیواره جداكننده میانی می گردد. بررسی رفتار هیدرولیكی چنین دیواره ای كمتر مورد بررسی قرار گرفته است برای این منظور دراین تحقیق مدل آزمایشگاهی از دو كانال مستغرق د رمجاورت یكدیگر ساخته شده و سپس به بررسی آزمایشگاهی و عددی الگوهای كنتورهای سرعت در بین دو ناحیه تعیین شده توسط دیوار جداكننده پرداخته شد. مشخص است زمانی كه میزان استغراق كم باشد رفتار هریك از قسمتهای جداشده بصورت جداگانه مشابه رفتار یك كانال مجزا می باشد. اما زمانیكه درجه استغراق افزایش می یابد بعلت اندركنش جریان در طرفیت دیواره جداكننده با یكدیگر الگوی سرعت بكلی تغییر می نماید. دراین مقاله به بررسی موقعیت دیواره جداكننده از نظر مكان قرار گیری، ارتفاع و درجه استغراق آن با استفاده از مدل آزمایشگاهی و مدل عددی نرم ا فزار فلوئنت پرداخته خواهد شد. از مهمترین نتایج حاصل می توان به كاهش نرخ انتقال ممنتوم بین دو قسمت مجزا شده با افزایش درجه استغراق دیوار جداكننده نام برد.