بررسي رابطه بين رهبري تحول آفرين و مشاركت كاركنان : با نقش واسطه اي جو روانشناختي

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین رهبری تحول آفرین و مشاركت كاركنان با واسطه گری جو روانشناختی در یكی از سازمانهای دولتی شهر شیراز بود. جامعه آماری پژوهش، شامل كلیه كاركنان این سازمان در شهر شیراز بود كه با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای ساده تعداد 190 نفر به عنوان پژوه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه رهبری تحول آفرین موغلی ( 1382 )، پرسشنامه مشاركت سازمانی ریچ و همكاران ( 2010 ) و پرسشنامه جو روانشناختی بران و لیگ ( 1996 ) بود كه پس از محاسبه روایی و پایایی، توزیع و گردآوری گردید. داده های پژوهش نیز با استفاده از روش الگویابی معادلات ساختاری (SEM) مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها حاكی از آن بود كه رهبری تحول آفرین به طور مستقیم بر مشاركت كاركنان اثر ساختاری ندارد؛ اما این متغیر با واسطه جو روانشناختی پیش بینی كننده معنادار سطح مشاركت كاركنان می باشد. مقاله ی حاضر تلویحات كاربردی یافته ها را جهت توجه به فرآیندهای جو روانشناختی و تاثیر آن در تحقق مشاركت كاركنان ارائه می دهد.