بررسي تطبيقي نظام حقوقي احزاب سياسي با رويكرد به كشورهاي ايران وتركيه

احزاب سیاسی علیرغم اشتراك لفظی با مفهوم قدیمی )حزب( از جمله پدیدههای نوین مربوط به تحولات بعد از رنسانس و عصر روشنگری اروپا به شمار میروند.احزاب سیاسی كاركردهای زیادی از جمله انتقاد از حكومت، انتقال مطالبات مردم و افكار عمومی به دولت، كاركرد آموزشی و تربیتی و...دارند و از این رو چرخ دندهی دمكراسی لقب گرفتهاند. در جمهوری تركیه با توجه به روند تحزب و گذار نظامهای چند حزبی تحزب، سیستم خاص خود را دنبال میكند، قانون احزاب تركیه در زمینه احزاب، مكانیزمهای قوی را برعكس حقوق ایران پیش بینی نموده است. هرچند این نظام از نظر حقوقی كنترلهای شدیدی را بر احزاب اعمال میدارد و یك نهاد قضایی مستقل را مسئول اعمال این كنترلها میكند ولی ساختار حكومتی و نظام سیاسی تركیه با چالشهای جدی فرهنگی، سیاسی، اجتماعی روبروست.بر این اساس پژوهش حاضر بر آن است تا ابتدا مفهوم حزب و منشأ آن و كاركردهای عمده آن را بررسی نماید. سپس تحزب را در اسلام و جمهوری اسلامی مورد واكاوی قرار داده و نظام حقوقی احزاب را در ایران مورد موشكافی و ارزیابی قرار دهد. بنابراین در پایان نیز با نگاهی نظام سیاسی حكومتی تركیه و جایگاه حقوقی احزاب سیاسی در آنها چالشهای اصلی این نظام را مورد بررسی قرار دهد.