بررسي الگويي تعاملي از تاثير منابع دانش بنيان، گرايش به بازار و گرايش به يادگيري سازماني بر نوآوري در عملكرد

امروزه نوآوري يكي از عوامل اصلي و حياتي براي بقاء شركت ها در محيط رقابتي از طريق ايجاد مزيت رقابتي مي باشد. عوامل متعددي در ايجاد نوآوري در شركت ها موثر مي باشند كه از مهمترينآنها گرايش به يادگيري، گرايش به بازار و منابع دانش بنيان مي باشند كه هر يك مستقيما با نوآوري شركت ها در ارتباط اند. هدف از نگارش مقاله حاضر بررسي تاثير متغيرهاي گرايش به يادگيري، گرايش به بازار و منابع دانشبنيان بر نوآوري ميباشد. بر اين اساس ابتدا ضمن مروري جامع بر ادبيات موضوعي مربوط، هر يك از متغير بصورتي كاملا مستند تعريف و ضرورت و اهميت آنها بيان شد. در ادامه مدلي يكپارچه از عوامل موثر برنوآوري در عملكرد ارائه شد و روابط تعاملي ميان هر يك ارائه شد و سپس هر يك از آنها تشريح شد به هريك از متغييرهاي احتمالي را تشريح نموده و در ادامه ضرورت و اهميت هريك را برشمرده و رابطه بينآنها و تأثيرشان بر نوآوري در عملكرد سازمان را مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار مي دهند