تعيين شاخص بهينه استرسهاي گرمايي در معادن روباز

يكي از عوامل زيان محيط كار كه كارگران معادن روباز را در معرض عوارض و بيماريهاي مختلفي قرار مي دهد، استرسهاي حرارتي مي باشد. اثرات اين عامل با توجه به نوع معدن (روباز – زير زميني) مي تواند مختلف باشد. در اين تحقيق با توجه به تنوع شاخصهاي حرارتي بر آن شديم تحقيقي با هدف تعيين شاخص بهينه استرسهاي گرمايي در معادن روباز انجام دهيم. در اين تحقيق شاخصهاي P4SR , CET, Swreq, WBGT در معادن روباز منطقه هرسين استان كرمانشاه ارزيابي گرديد. همچنين در اين ارتباط شاخصهاي استرين حرارتي از قبيل ضربان قلب، دماي عروقي، دماي پوست ارزيابي شد. در اين خصوص 73 نفر از كارگران شاغل كه از سلامت جسمي برخوردار بودند انتخاب شد. متوسط سني كارگران انتخاب شده 2/1 مثبت و منفي 37 مي باشد. نتايج بدست آمده در اين تحقيق نشان داد كه بين شاخص هاي استرين حرارتي ارزيابي شده و شاخص Swreq , WBGT بيشترين همبستگي وجود دارد و آزمون T.test مشخص گرديد ه بين مقادير بدست آمده از دماي داخلي، پوست و ضربان قلب در محيط هاي مختلف با شاخص Swreq,W BGT اختلاف معني داري وجود دارد (P<0.001) با استفاده از نتايج بدست آمده مشخص مي گردد كه دو شاخص Swreq,W BGT بعنوان شاخص هاي مناسب براي ارزيابي استرسهاي حرارتي محيط مي باشد. نتايج بدست آمده با نتايج ارائه شده در مقالات در دسترس مطابقت دارد. بطوريكه malchair در مقاله خود به الگوي بررسي استرسهاي حرارتي اشاره نموده كه اين نتايج با الگوي بدست آمده در اين مقاله مطابقت دارد.