كاربرد سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) در مكان گزيني كاربري اراضي شهري (مطالعه موردي؛ مراكز آموزشي شهر بابلسر)

برنامه ریزی كاربری اراضی شهری هسته اصلی برنامه ریزی شهری همزمان با رشد شهر نشینی و رشد برنامه ریزی شهری، ابعاد و محتوای تازه ای به خود گرفته است. همزمان با گسترش شهرها و افزایش رو به رشد مشكلات شهری متخصصان مرتبط با شهر را با اتخاذ تدابیر و راهبردهایی برای فائق آمدن به این نابسامانیها ملزم ساخت كه یكی از این راهبردها انتخاب و مكانگزینی بهینه است. مكان گزینی های بهینه كه بر مبنای معیارها و اطلاعات وسیعی صورت می گیرد دیگر با روشهای سنتی و دستی امكان پذیر نمی باشد .لذا در این تحقیق سعی برآن است با مطالعات بر روی مكانیابی مراكز آموزشی در سطح شهر بابلسر اهمیت استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی در امر كاربری زمین شهری مشخص گردد. برای این منظور ابتدا با شناسایی معیارهای مكانگزینی مراكز آموزشی، داده های مرتبط جمع آوری شده و در محیط ARC GIS رقومی گردید. سپس با استفاده از قابلیتهای سیستم اطلاعات جغرافیایی اقدام به مكانیابی مطلوبترین اراضی برای احداق مراكز آموزشی شد. در نقشه نهایی، اراضی برای احداث مراكز جدید درچهار طبقه بسیار مطلوب، مطلوب، نسبتا مطلوب و نامطلوب طبقه بندی شده اند. نتایج حاصل نشان دهنده اهمیت و قدرت سیستم اطلاعات جغرافیایی در مكان گزینی های كاربری اراضی شهری با توجه به اطلاعات وسیع می باشد.