تاملي جامعه شناختي بر تاثيرآموزه هاي ديني بر سرمايه اجتماعي در جامعه اسلامي

سرمایه اجتماعی در جامعه اسلامی به عنوان ثروت اجتماعی منجربه آمادگی روحی و روانی مومنان خواهد شد. دین به صورت بالقوه و بالفعل از طریق آموزه ها و اصول (معرفتی، اعتقادي، عاطفی و مناسكی) در قالب تحقق فرایندهاي جمعی چون (وفاق، انسجام اجتماعی، اعتماد، صداقت، مشاركت، تعاون، احترام متقابل، رعایت ارزش ها، استمرار هنجارها، بازیابی اصول اخلاقی، و...) به تكوین سرمایه اجتماعی نظام اسلامی كمك می كند؛بنابراین مذهب در قالب شكل ناب و پویاي آن نیز به عنوان نیرویی مثبت در جهت تكوین و توسعه سرمایه اجتماعی در نظر گرفته می شود. به عبارت دیگر می توان این این اصل را تدوین و تحقق بخشید كه هرچه افراد مذهبی تر باشند به همان نسبت سرمایه اجتماعی آنان نیز افزایش خواهد یافت. باتوجه به نقش دین در ایجاد سرمایه اجتماعی به مثابه ملات ساختمان جامعۀ نوین می توان اثرات،راهكارها و راهبردهاي عملی این پدیده را در جامعه اسلامی ایران از طریق همگرایی اجتماعی و فرهنگی افزایش داد، در این مقاله سعی شده با توجه به پیوند سرمایه اجتماعی با دین با تاكید بر تحقیقات انجام یافته به صورت اسنادي و مروري بر یافته هاي بدست آمده وضعیت پیوند جامعه شناختی دین اسلام و سرمایه اجتماعی را در جامعه اسلامی تشریح و تبیین نمود.