ارزيابي و انتخاب فلوكولانت مناسب در تيكنر حاوي پالپ ليجينگ عناصر راديواكتيو درجلوگيري از آلودگيهاي زيست محيطي سد باطله

اكثر روشهاي مختلف تغليظ و تخليص كارخانجات فرآوري مواد معدني، در محيطي آبي انجام مي گردند. در اين صورت مواد بدست آمده در مراحل مختلف فرآوري بصورت پالپي است كه گاهي داراي وقت زيادي مي باشند و بايستي بخش آبي آن را از جامد جدا نمود. يكي از روشهاي جدا نمودن جامد از مايع به كمك تيكنر ميباشد. دراين روش درصد جامد تيكنر در محدود (30-10)% را مي توان در ته ريزي تيكنر به (80-50)% نيز رسانيد. كه در نهايت بخش گل بدست آمده بسمت سدهاي باطله حمل و انبار مي گردد. تيكنرها معمولا در آخر مسيرهاي كانه ارايي جهت بازيافت آب و تغليظ و يا در اواسط مدار جهت بازيافت ليچ ليكور حاوي عناصر با ارزش از مواد جامد زائد ركار گرفته مي شوند. دركارخانه فرآوري كيك زرد بندرعباس در نظر است تا محلول مواد راديواكتيو بعد از ليچينگ به تيكنرهاي CCD انتقال داده شود. در اين شرايط عناصر موجود در محلول ليچينگ از فاز جامد بازيابي مي گردند. بدليل وجود مواد جامد رسي زياد در اين خاك ، شرايط ته نشيني مواد جامد در تيكنر كندي انجام مي گردد. لذا پيشنهاد شده تاجهت افزايش سرعت ته نشيني بايستي از فلوكولانت استفاده گردد. در اين تحقيق تلاش شده است تابا بكارگيري فلوكولانت رايج و مورد استفاده در صنعت، بر روي پالپ بعد از ليجينگ، آزمايشهاي مختلفي صورت پذيرد. پس از انجام تستهاي مورد نظر مناسبترين فلوكولانت انتخاب گرديد كه با بهينه سازي مصرف آن و ارزيابي ميزان سرعت ته نشيني، در نهايت سطح تينكر مورد نظر محاسبه گرديد. در اين شرايط فلوكولانت LT-25 با مصرف 75 گرم بر تن انتخاب و در اين شرايط قطر تيكنر 15 متر متر ارزيابي گرديد. نتايج حاصل از آزمابشات و محاسبات حاكي از آن است كه ميزان تلفات عناصر راديواكتيو بجاي مانده در فاز جامد به حداقل مقدار خود در سدهاي باطله ميرسند. لذا احتمال انتقال اين عناصر از محلول ليچ ليكور موجود در سدهاي باطله به آبهاي زير زميني و يا سواحل درياي همان و غيره به مينيمم مقدار خود از نظر ايمني هاي زيست محيطي خواهد رسيد.