شماره ركورد كنفرانس :
374
عنوان مقاله :
مطالعه پتانسيل هاي تالاب انزلي جهت رشد طبيعي گونه Astacus Leptodactylus با استفاده از (GIS)
پديدآورندگان :
ساجد علي نويسنده
كليدواژه :
تالاب انزلي , ميگوي آب شيرين , پتانسيل تالاب , آستاكوس لپتوداكتيلوس
عنوان كنفرانس :
كنفرانس بين المللي انسان ، معماري ، عمران و شهر
چكيده فارسي :
با توجه به اهمیت اقتصادی و ارز آوری شاه میگوی آب شیرین جهت بررسی تالاب انزلی جهت تعیین زیستگاه های بالقوه برای رشد طبیعی گونه از 13 ایستگاه در 13 رودخانه ورودی به آن (بهمبرود، مرغك و خالكایی، اسپند، كوله سر، چمثقال نرگستان، سیاه درویشان، هندخاله، پیربازار، بیجرودك، قنادی، رمضان بكنده، شیجان) نمونه برداری صورت گرفت . نمونه های آبهای سطحی توسط بطری نانسن تهیه گردید و طبق روش استاندارد APHA آماده سازی و پارامترهای فیزیكی و شیمیایی آنها اندازه گیری شدند و جهت اندازه گیری پارامترهای BOD كلسیم ، فسفر كل ، سختی كل و NH از كتاب استاندارد متد (Standard Method for water and waste Analysis) استفاده شد نتایج حاصله بیانگر آن است كه میانگین درجه حرارت بین 18.39 تا 19.25 درجه سانتیگراد و میانگین حداقل و حداكثر اكسیژن محلول به ترتیب 28/6 و 9/6 (ppm) در ایستگاههای 1 تا 13 متغیر می باشد كه این مقادیر متناسب با نیاز بهینه گونه می باشد. همچنین میزان كلسیم كه از مهمترین عناصر برای رشد گونه مورد نظر می باشد بین 58.29 تا 67.93 در 13 ایستگاه متغیر بوده كه این مقدار در حد مقادیر مطلوب می باشد و بنظر نمی رسد كه كلسیم به عنوان یك عامل محدود كننده رشد شاه میگوها در تالاب انزلی باشد. شاه میگو دارای ظرفیت فیزیولوژیكی بهینه برای زیست در pH بین 6.5 تا 8 بوده كه این مقادیر متناسب با میزان میانگین 7.28 تا 7.87 بدست آمده از ایستگاههای مورد نظر می باشد. از عوامل اثر گذار در كاهش ذخایر شاه میگو تالاب انزلی، می توان افزایش آلودگی ها، بیماریها ، احتمالا خًشكسالی های اخیر، ورود میگو macrobrachyim، آزولا، رها كردن بچه ماهیان سوف و نیز افزایش شكارچیان، كاهش میانگین عمق و رسوب گذاری و زمان ماندگاری شوری آب تالاب بخصوص در طی دوسال گذشته را نام برد.
شماره مدرك كنفرانس :
4335127