بررسي رويكردها و الگوهاي اندازه گيري مديريت سرمايه فكري

در دنیای امروز، موفقیت هر سازمان به توانایی مدیریت سرمایه فكری بستگی دارد. امروزه شاهد رشد اهمیت سرمایه های فكری، به عنوان یك ابزار موثر برای افزایش رقابت شركت ها هستیم حتی اندازه گیری سرمایه فكری به منظور مقایسه شركت های مختلف، تعیین ارزش واقعی آنها و حتی بهبود كنترل های آن ضروری است. سرمایه فكری فراهم كننده یك پایگاه منابع جدید است كه از طریق آن سازمان به رقابت می پردازد و به آن بخش از دارایی های ناملموس جمعی كه مبتنی بر دانش است و سازمان را برای عمل قادر می سازد گفته می شود. این مفهوم دارای سه عنصر وابسته به هم است كه عبارتند از : سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه رابطه ای مشتری. اندازه گیری سرمایه فكری براساس رویكردهای راهبردی از دارایی نامشهود استوار است. اثر این دارایی های بر مبنای میزان خلق ارزش و منافع كه برای سازمان در پی دارد سنجیده می شود. در این میان سرمایه فكری از مهم ترین دارایی های نامشهود سازمان است و آن ابزاری ارزشمند برای توسعه دارایی های كلیدی سازمان می دانند. سرمایه فكری زاده عرصه علم و دانش است و می تواند نقش بسیار موثری را در راستای موفقیت مستمر سازمان ایفا نماید.