بررسي اثربخشي آموزش مهارت هاي زندگي در بهزيستي روانشناختي و جرات مندي دانش آموزان پسر دوره متوسطه

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی در بهزیستی روانشناختی و جرات مندی دانش آموزان پسردوره متوسطه طراحی و اجرا گردید. نمونه این پژوهش شامل 60 دانش آموز پسر 15 الی 17 ساله دبیرستانی می باشد. روشنمونه گیری، از روش نمونه گیری تصادفی ساده است. به علت آزمایشی بودن تحقیق اینجانب و نیاز به آموزش گروه آزمایشامكان بررسی مدارس دخترانه به عنوان نمونه وجود نداشت و این پژوهش در مورد دانش آموزان پسر مقطع متوسطه موردبررسی قرار گرفت این مدارس به صورت تصادفی انتخاب و دانش آموزان به صورت سؤال و جواب جدا شدند و از طرح تحقیقعلی و مقایسه ای استفاده به عمل آمد. داده های به دست آمده با روش های آماری توصیفی t جدول محاسبه شده و خی دو (جدول محاسبه شده و خی دو X2 محاسبه شده) و روش های استنباطی (آزمون مقایسه میانگین های دو گروه مستقل) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد آموزش مهارت های زندگی رابطه ی معناداری با بهزیستی روانشناختی دانش آموزان دارد و همچنین رابطهمستقیمی با جرات مندی دانش آموزان دارد و اما در رابطه با تاثیر آموزش مهارتهای زندگی بر كاهش نارسا كنش وریاجتماعی دانش آموزان نتایج حاصله نشان داد كه رابطه ای مابین این دو متغیر وجود ندارد.