بررسي و تحليل نظريه كنش متقابل نمادين

كنش متقابل نمادین یكی از دیدگاههای نظری جامعهشناسی معاصر است كه در دهههای اخیر بحثهای فراوانی را برانگیخته است. این نظریه كه پدیدههای اجتماعی را از دریچهی خاصی مطالعه میكند، بر انسان فعال به جای انسان منفعل در ساخت اجتماع تأكید میكند و انسان را موجودی متفكر میداند كه دارای اختیار بوده و وقتی در برابر موقعیت قرار میگیرد آن را تفسیر میكند و سپس بر اساس تحلیل و تفسیر از موقعیت، دست به كنش میزند. به طور كلی این دیدگاه بر پویایی كنش متقابل اجتماعی بین فرد و اجتماع و نتایج این فرآیند تاكید میكند. هدف پژوهش حاضر كه به روش اسنادی انجام گرفته است، ارائه چشماندازی از نظریۀ كنش متقابل نمادین است كه به این منظور پس از بررسی ریشههای نظریه در عملگرایی فلسفی و رفتارگرایی روانشناختی، اصول و فرضیات نظریه تبیین گردیده و سپس پارهای از دیدگاههای صاحبنظران این نظریه مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است. در پایان نیز انتقادات وارد شده به این نظریه مطرح گردیده است.