تاثير تلويزيون در تغيير ارزشها و رفتار اخلاقي كودكان

كودكان از بدو تولد در معرض رسانه های گروهی متفاوتی هستند و هر كودك در روز به طور متوسط نسبت به كارهای دیگر بیشتر تلویزیون تماشا می كند. در واقع منظور از رسانه ها همان وسایل ارتباط جمعی مانند كتاب، روزنامه، مجلات، رادیو و تلویزیون است و یعنی این كه كودكان از همان روزهای اولیه یادگیری با مواردی در ارتباط هستند كه الزاما اثری مثبت روی تربیت كودك ندارند. رسانه ها ممكن است مواردی را به تصویر بكشند كه با ارزش های خانواده و جامعه كودك متفاوت و در تضاد باشند.والدینی كه نسبت به تربیت فرزندان احساس مسئولیت می كنند و توجه كافی دارند هنگام آموزش اصول اخلاقی به فرزندانشان مراقب تاثیر رسانه ها هستند. یكی از چیزهایی كه می تواند موجب احساس گناه در والدین مسئول شود این است كه اجازه دهند كودك خوش قلب، مشتاق و باهوش شان كه آماده هر نوع تاثیرپذیری است، هیپنوتیزم صحنه های وحشت آور و نادرست برخی از رسانه ها مانند شبكه های ماهواره ای، فیلم یا بازی های رایانه ای شود. در طول شبانه روز كانال های تلویزیونی متفاوتی در اختیار كودكان است و اگر خانواده ای هم ماهواره داشته باشد، تعداد كانال ها به مراتب بسیار بیشتر نیز خواهد شد. البته كودكان بیشتر مشتاق تماشای كارتون هستند، اما همین كارتون ها پر از صحنه های مشاجره، تهدید، كتك كاری، تیراندازی و حتی در مواردی صحنه های غیراخلاقی است. وقتی كودك مدام شاهد خشونت و رفتارهای نامناسب است، فرصت نمی كند درك صحیحی از بی گناهی، معصومیت، وقار و حساس بودن پیدا كند و این ویژگی ها نقش بسیار مهمی روی شكل گیری اخلاق در كودك دارد. این مقاله بر اساس پژوهش توصیفی می باشد ، و هدف آن نشان دادن اهمیت مشاركت پذیری به عنوان یك ارزش اخلاقی در خانواده است.