سبك زندگي انسان معنوي در انديشهي علامهي طباطبايي

انسان در جهان هستی نسبت به خدا، خود و جهان پیرامونش، از نوعی روابط برخوردار است كه چگونگی آن روابط میتواند سبك و معناي زندگی او را تحت تأثیر قرار دهد. انسان معنوي نیز كه در این دنیا در جستجوي سبك معناداري از زندگی است، تلاش مینماید تا با قراردادن هر یك از این سه ظلع مهم جهان هستی، در جایگاه ویژه خود، ارتباطی صحیح بین آنها ایجاد نماید. تا با رصد نقطهي تعالی و كمال، بر محور آن حركت نموده و به مسیر هدایت رهنمون شود. پژوهش حاضر كه در همین راستا به روش توصیفی و تحلیلی انجام پذیرفته، به تبیین و تحلیل آراي اندیشمند و فیلسوف الهی، علامه محمدحسین طباطبایی در مقام یك حكیم صدرایی و یك مفسر دینشناس، در خصوص چگونگی ارتباط انسان معنوي با عالم هستی پرداختهاست.