وضعيت كمي و كيفي زاد آوري در حفره هاي قطعات شاهد و مديريت شده ( مطالعه موردي: سري 5 – جنگل لاكوبن )

به منظور مطالعه وضعیت زادآوری حفره های طبیعی در قطعات مدیریت شده و شاهد، دو قطعه 14 )شاهد- تیپ راش ممرز، سطح 2 65 هكتار- تیپ راش ممرز، جهت كلی شمال و شمال غربی( سری 6 لاكوبن / هكتار، جهت كلی غرب و شمال غربی( و 14 )مدیریت شده- 2 از حوزه آبخیز سردآبرود، كه بلحاظ خصوصیات فیزیوگرافی و تیپ شبیه به یكدیگر بوده اند انتخاب، سپس اقدام به مساحی روشنه ها و برداشت اطلاعات كمی و كیفی از وضعیت زاد آوری مستقر در این حفره ها، با پیاده نمودن میكرو پلاتهای تركیبی)در جهت های شمال، جنوب، شرق، غرب و مركز هر روشنه و برای هر جهت در حفره سطح یك متر مربع(گردید. تعیین مساحت روشنه ها به كمك نرم افزار اتوكد و تجزیه و تحلیل داده ها بكمك نرم افزار آماری SPSS انجام گرفت. روشنه ها و زاد آوری مستقر در آنها را متناسب با سطح در سه 544 )متوسط(و بیش از 544 متر مربع )بزرگ(قرار داده شد، در قطعه شاهد تعداد 252 اصله - 144 )كوچك(، 144 - كلاسه سطحی 244 64 سانتیمتر / 2 در هرمتر مربع شمارش كه متوسط قطر یقه و ارتفاع آنها برابر با 6 میلیمتر و 62 / نهال از گونه های مختلف با تراكم 42 5 اصله نهال در هر متر مربع شمارش شد كه متوسط قطر یقه و ارتفاع آنها / است، درقطعه مدیریت شده تعداد 576 اصله نهال با تراكم 42 14 سانتیمتر می باشد از نكات حائز توجه در این دوقطعه بیش از 64 درصد فراوانی گونه ها مربوط به / 1 میلیمتر و 2 / بترتیب برابر با 72 گونه راش است و پس از آن گونه ممرز قراردارد، در این پژوهش با استفاده از t test مشخص شد بین فراوانی زاد آوری، قطر یقه و ارتفاع در این دوقطعه به احتمال 26 درصد اختلاف معنی دار وجود دارد