(( نگارين داستان )) - نقد و ارزيابي برخي شگردهاي داستان پردازي در منظومه (( ويس و رامين ))

مقاله ی حاضر كه به منظور تحلیل و بررسی فنون داستان پردازانه ی « فخرالدین اسعد گرگانی » در منظومه ی ((ویس و رامین )) فراهم گردیده، به شناسایی راهكارها و شگردهایی كه بین اغلب داستان پردازان كھن مشترك بوده اما مورد اقبال پژوهشگران واقع نشده ، پرداخته است. داستان ویس و رامین یكی از كهن ترین داستان های غنایی زبان فارسی قلمداد می شود كه با وجود قدمت وكهنگی ، از نظر ساختاری تا حدودی زیادی قابل تطبیق با معیارهای داستان پردازی و قصه نویسی نوین است ، همچنان كه برخی محققان معاصر این منظومه ی داستانی را با رمان های امروزی مقایسه كرده اند . از طرف دیگر شیوه ی داستان پردازی و شخصیت آفرینی فخرالدین اسعد سرمشق نظامی بزرگ در خلق منظومه های عاشقانه اش بوده است ؛ از این رو، لزوم شناسایی این شگردها و آشنایی با فنون داستان پردازی خالق آن ، بیش از پیش آشكار خواهد شد . شایان ذكر است اگر چه خالق اصلی این داستان كهن - كه بازمانده ی ایران عهد باستان است - معلوم نیست ، اما باید اذعان كرد این قصه ی قدیمی آنچنان در قلم توانا و بیان و توصیف استادانه ی شاعر گرگانی : روایت و بلكه ساخته و پرداخته شده كه شایسته است آن را باز آفرینی ویس و رامین » بنامیم . كوشش و هدف نگارنده در انجام این پژوهش ، نقد و بررسی شگر داستان پردازنه و روایی « فخرالدین اسعد » است كه ضمن توصیف و تبیین محاسن و نقاط قوت آن ، در برگیرنده ی نقد و ارزیابی دقیقی است كه بر برخی لغزش ها و عناصر مخل داستان پردازانه ی ان صدور است گرفته است.