گردشگري در ادبيات

دردنیای ماشینی امورز انسان بیش ازگذشته به استراحت و گردش نیازمند است تااندكی جسم و روح خسته اش را درسیروسیاحت به آرامش برساند و ازسویی دیگر هنرشعر وادبیات نیز چون مرهمی است كه ضمن آنكه جان وروح انسان را التیاممی بخشد هویت و اصالت ادبی یك سرزمین را كه آمیخته با فرهنگ و تمدن آن سرزمین است نمودار می سازد ازاین روی گردشگری درادبیات فرایندی است كه میتواند انگیزه ها خواستها وآرمانها و مفاخر شعر وادب را كه بازتاب فرهنگ جامعه است با ابزاری چون صنعت توریست گردشگری دردرون مرز و بیرون ازمرز كشور به نمایش بگذارد این نوع گردشگری ادبی همچون انواع دیگر گردشگری دارای جاذبه های مادی و معنوی است كه بیانگر همان نگرش سیردرافاق و انفس است كه باتلفیق دیدگاه های علوم دیگر چون جا معه شناسی و روانشناسی به ادبیات و مبحث گردشگری به بیان جلوه های مادی همچون آثار ومفاخر شعر وادب و جاذبه های معنوی همچون احساسات وعقاید و تفكرات ادبی می پردازد سازمان میراث فرهنگی كشور به عنوان مجری اصلی طرح گردشگری ادبی ملزم به ارایه راهكارهایی درجهت فراگیری این طرح درسراسر كشور می باشد كه به منظور انجام این مهم همكاری سایر ارگانها را نیز می طلبد