ارزش گذاري آب در آبياري

با توجه به محدودیت منابع آب در كشور، برقراری توازن بین عرضه و تقاضای آب حائز اهمیت ویژه در مدیریت منابع آب است. در بخش آبیاری نیز زیر ساخت ها به دلیل عدم سرمایه گذاری مناسب برای بهره برداری و نگهداری به مرور در حال تخریب هستند. این دو عامل موجب ایجاد انگیزه درارزش گذاری آب به عنوان یك كالای اقتصادی و نیز یك ابزار موثر بر تقاضای آب شده است. تعیین آب بهای مناسب، دو نتیجه مهم افزایش سرمایه گذاری و كاهش مصرف آب را در پی دارد. لذا در قانونمند سازی آب بها، باید قانونی از حق آبه قیمت – محور ، مدیریت دقیق برای عرضه آب و روشهای برآورد دقیق مصرف آب به كار گرفته شود و آب بها نیز در حدی باشد كه كاهش تقاضا راموجب شود. هدف از این مقاله بررسی مواردی است كه در ارزش گذاری آب و مدیریت منابع آب و توسعه پایدار این منابع، می توانند مهم باشند. منطق ارزش گذاری آب و پیش شرط های لازم برای ارزش گذاری آب شامل الزامات قانونی و تنظیمی، عملیاتی و اقتصادی جزو مباحث اصلی این مقاله می باشد. علاوه بر این، موارد كلی خاص ایران از نظر جنبه های قانونی و بهره برداری نیز بررسی شده است. از این بررسی چنین نتیجه گیری می شود كه ارزسش گذاری آب نیاز به تغییرات اساسی در قوانین جاری،ساز و كارهای تنظیمی، و روشهای عملیاتی دارد. در ایران بهتر است كه برای مصرف كننده ها حق آبه های مناسب تعریف و مشوق های لازم درنظر گرفته شود.