غني سازي برنج به روش مهندسي ژنتيك براي مقابله با فقر آهن و روي

كم خونی ناشی از كمبود آهن و كمبود روی جزو شناخته شده ترین شكلهای سوءتغذیه ریزمغذی ها هستند به طوری كه در حدود دو میلیارد نفر از جمعیت جهان به نوعی از آن رنج میبرند. رژیمهای غذایی بر پایه غلات كه قوت غالب بسیاری از مردم را در سراسر جهان تشكیل می دهد، منابع ضعیفی از آهن و روی هستند. برنج برای بیش از نیمی از جمعیت جهان به عنوان یك غذای اصلی به حساب میآید. روشهای مختلفی برای غنیسازی مواد غذایی پیشنهاد شدهاند، اما خیلی از آنها به دلایل بیولوژیكی و اقتصادی- اجتماعی كارایی لازم را ندارند. روش های مرسومی كه برای افزایش دسترسی چنین ریزمغذی هایی استفاده می شود عمدتا شامل مكمل دهی به برخی از غذاها وغنی سازی آنهاست. از روش های جدیدی كه توجه زیادی را به سمت خود جلب كرده است غنیسازی زیستی دانه های غلات، مانند برنج، به عنوان یك راهبرد امیدواركننده است. به علت تنوع ژنتیكی پایین ریزمغذی ها در ژرمپلاسم برنج، روش اصلاح نباتات (به نژادی)سنتی به تنهایی روش چندان موثری برای غنیسازی زیستی برنج نیست. تكنولوژی ژن، چشماندازهایی برای بهبود مؤثر محتوای روی و آهن در دانه های برنج ارائه میدهد. در این مقاله راهبردهای استفاده شده برای بهبود محتوای آهن و روی در برنج و ژنهای كنترل كننده هموستازهای آهن و روی مورد بررسی قرار می گیرند.