معرفي روشي جديد براي تعيين ضريب خميرائي يا پلاستيسيتي مالچ هاي تثبيت كننده ماسه هاي روان و معرفي برخي از مالچ هاي مناسب براي تثبيت

سالهای متمادی است كه پژوهشگران و كارشناسان زیادی به ویژه در ایران برای تثبیت ماسههای روان و مهاار رردبباار به دنبال جایگزین مناسب و موثری به جای مالچهای نفتی هستند؛ شوربختانه بسیاری از مالچهایی كه تاكنون توسط شاركتها و موسسههای مختلف تهیه شده ؛ كارائی مطلوب و موثری نداشته و بر اساس آزمایشهای به عمل آمده استانداردهای مورد نیاز تثبیت ماسه زار را نداشتهاند. یكی از نكات مهمی كه در مقایسه كارائی مالچهای مختلف هنگام پاشاش آنهاا روی ماساه زارهاا باید مورد توجه قرار ریرد مسئله انعطاف پذیری یا به عبارتی قابلیت ارتجاعی آنها هنگامی است كه با ماسه مخلوط میشوند. در این پژوهش برای تعیین ضریب انعطاف پذیری مالچ هاا در شارایط آزمایشاگاهی؛ روشای بسایار سااده باا اساتفاده از دساتگاه كازارراند معرفی می شود. در این روش ابتدا حدود اتربرگ شامل حد روانی؛ حد خمیری یك خاك رسی- لومی كاه در شارایط متعارف دارای شكل پذیری یا حالت خمیری اسات باه عناوان خااك شااهد انتخااب و ضاریب پسستیسایتی آن مطااب روش استاندارد با آب اندازهریری می شود. سپس با استفاده از همان خاك؛ مجدداٌ حدود اتربرگ را با افزودن مالچ به جای آب انادازه آنها تعیین می شود. سپس از اختسف عاددی نتاایح حا ال از انادازهریاری ضاریب )PI( ریری نموده و ضریب پسستیسیتی پسستیسیتی خاك حاوی مالچ باخاك شاهد می توان میزان انعطاف پذیری مالچ ها را به طور مجرد با یاك كمیات بادون بعاد تعیین و مالچ ها را از نقطه نظر درجه انعطاف پذیری مقایسه و طبقه بندی نمود. با استفاده از این شاخص؛ تعداد هفت نمونه از مالچ چندین شركت مختلف تولید كننده كه نام آنها در متن مقاله ذكر شده؛ از نقطه نظر ضریب انعطاف پاذیری ماورد بررسای قرار ررفت. نتایح نشان داد كه دو نمونه مالچ )با پایه اكریلیكی(؛ مالچ پایا و یك نوع مالچ استرالیائی )پایه اكریلیكی( در طبقاه بندی پسستیسیتی متوسط و سایر مالچ ها در طبقه بندی كم و یا فاقد انعطاف پذیری بودند.