كليدواژه :
حق , سقوط حضانت , تعليم و تربيت , fall custody , parents ‘province , education and training , Right , duty , Custody , ولايت ابويني , حضانت , تكليف
چكيده فارسي :
حضانت نگهداری طفل به نحوی است كه صحت جسمانی و تربیت وی بر اساسی نیازهای حال و آینده او و وضعیت والدین تأمین گردد. این مسأله و اولویت هر یك از والدین در نگهداری و سرپرستی زمانی مطرح میگردد كه آنها از هم جدا می شوند. مشهور فقها و قانون مدنی ایران بر این عقیده هستند كه مادر برای حضانت فرزند پسر تا ۲ سال و دختر تا ۷ سال شایسته تر است. حقوق فرانسه نیز حضانت را به عنوان «ولایت ابوینی» مطرح نموده و علاوه بر سرپرستی، ولایت بر اموال كودك را نیز در بر میگیرد. با وجود نظرات مخالف در این زمینه، ظاهراً در این حقوق حضانت برای مادر حق و برای پدر حق و تكلیف است. مهم ترین مسأله در حضانت، حفظ مصلحت طفل بوده كه مد نظر قانون گذار نیز میباشد. به همین دلیل زمانی كه هریك از والدین فاقد صلاحیت اخلاقی لازم باشند، این حق از آنها سلب و به فرد شایسته ای كه دادگاه تعیین می كند، اعطا می شود. مقاله ی حاضر از حیث روش، از بررسی تطبیقی بهره برده است و مختصراً به بررسی حقوق و تكالیف والدین در قبال فرزندان از دیدگاه قانون مدنی ایران و فرانسه پرداخته است.
