بررسي تأثير عملكرد مديريت شهري بر ارتقا كيفيت زندگي شهروندان (نمونه موردي: محله سرشور مشهد)

امروزه كیفیت زندگی شهری و ارتقاء آن به عنوان شاخصی مهم برای ارزیابی و نظارت بر عملكرد تصمیم گیران و مدیران مورد استفاده قرار میگیرد. بالاترین هدف توسعه و مدیریت شهری، بهبود كیفیت زندگی و خوشبختی شهروندان است؛ حال آنكه كیفیت زندگی مفهومی چند بعدی است و جنبه های مختلفی را در برمی گیرد. از این رو مدیریت شهری با فراهم آوردن امكانات و خدمات زیربنایی در شهرها می تواند چشم اندازی زیبا و دلپذیر از محیط و منظر شهری را برای ساكنین مجموعه های شهری فراهم آورد. در این پژوهش میزان اثرگذاری عملكرد مدیریت شهری بر كیفیت زندگی از نگاه شهروندان مورد مطالعه قرار گیرد. روش تحقیق در این مطالعه تجربی و در بخش هایی توصیفی- تحلیلی است كه با استفاده از روش های میدانی (پرسشنامه) از 81 خانوار، پرسشگری صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد رابطه ی معناداری بین عملكرد مدیریت شهری با كیفیت ذهنی و عینی زندگی از دیدگاه شهروندان با ضریب همبستگی 0/309 وجود دارد. فراهم نمودن تاسیسات و تجهیزات شهری با 4/54 درصد بیشترین تاثیر مستقیم را بر كیفیت زندگی شهروندان بر جای گذاشته است. این تحقیق نشان داد كه بهترین استراتژی برای ارتقاء كیفیت زندگی در بافت های فرسوده افزایش سطح سرانه تاسیسات و تجهیزات شهری توسط مدیریت شهری می باشد.