بررسي ساختاري چند قصه از مثنوي معنوي

نوشتار حاضر بحثی ساختارگرایانه در باب قصه های مثنوی است به این منظور پس از معرفی اجمالی مكتب ساختارگرایی و تعاریف مربوط به آن به مطالعه دوازده قصه از دفترهای مختلف مثنوی پرداخته شده است اشخاص اصلی قصه ها از مرحله فقر مادی یا وقوع مشكل تا مرحله رفع آن عملكردها و مراحل مشابهی را طی می كنند، عملكردهایی چون كوشش مبتنی بر نفس و خودی، مواجه شدنبا بن بست، گریه، پشیمانی و توبه، خواب دریافت الهامی غیبی، ملاقات با ولی یا شخصی معادل او، رسیدن به مرحله تحول درونی و بالاخره دریافت گنج مقصود از نكات قابل توجه در این تحقیق این است كه نشان می دهد كاركردها در قصه های مثنوی كاملاً متاثر از اندیشه های عرفانی هستند. برای مقایسه هر دوازده قصه، جدولی تنظیم گردیده است كه براساس آن می توان مراحل قصه ها و تعداد اجزا و عملكردهای مشترك و مشابه آن ها را مشاهده كرد.