تخصيص بهينة آب در يك شبكة آبياري با استفاده از برنامه ريزي پويا با در نظر گرفتن تكنيك كم آبياري

هدف از اين پژوهش تخصيص بهينة آب دريك شبكة آبياري با در نظر گرفتن تكنيك كم آبياري مي باشد. لذا ابتدا درمرحله اول سود سمت عرضه (شركت هاي آب منطقه اي) يعني تعيين قيمت بهينة آب به عنوان هدف درنظر گرفته شده است. درادامه با استفاده از تكنيك كم آبياري مدل برنامه ريزي خطي ارائه مي شود كه در آن با هدف حداكثر كردن سود خالص زارع، سمت تقاضا نيز لحاظ شده و سطح زير كشت بهينة محصول درشرايط آبياري هاي مختلف به عنوان متغيرهاي برنامهريزي خطي بدست خواهند آمد. لذا با توجه به شرايط درنظر گرفته شده ابتدا توسط برنامه ريزي پويا يا برنامه ريزي پوياي احتمالي يك تخصيص بهينه درطول ٤ فصل سال يا هر دورة دلخواه از ظرفيت مخزن درنظر گرفته شده براي شبكه آبياري مورد نظر بدست خواهد آمد و درمرحله بعد با توجه به نتايج اين تخصيص مقدار سطح زير كشت بهينة هر محصول با درنظر گرفتن تكنيك كم آبياري و نيزهدف حداكثر كردن سود زارع ارائه خواهد شد. شايد يكي از ايرادات وارد بر پژوهش حاضر عدم ارائة سيستمي واحد براي هر دو بخش عرضه و تقاضا و يا عدم استفادة از تكنيكهاي جديد همچون برنامه ريزي غيرخطي، شبيه سازي، شبكه هاي عصبي و روشهاي توسعه يافتة موجود باشد، كه در جواب به صراحت مي توان گفت علت عدم استفاده، توانايي محقق در پياده سازي سيستم نرم افزاري به اين منظور و نيز عدم نياز به سيستمي پيچيده در مقايسه با آب مصرفي بخش كشاورزي در مقايسه با هدر رفتن آب حتي در بخش آب شرب شهري است و ديگر اينكه كارهاي قبلي با تكيه بر دانش فني مناسب با شكست مواجه شدهاند. نكتة ديگر اينكه با توجه به انحصار در سمت عرضه يعني توليد و فروش آب شرب و كشاورزي نيازي به سيستمي واحد و يكپارچه نمي باشد. در پايان سيستم نرم افزاري به منظور پياده سازي الگوي ارائه شده معرفي مي گردد.