حمايت از شهود از منظر حقوق ايران در پرتو اسناد بين المللي

از زمانی كه بشر مفهوم محاكمه كردن را فهمید وآن را به عنوان یك ارزش اجتماعی –اخلاقی پذیرفت ،به این حقیقت پی برد كه اجرای هیچ كیفری نباید جز از طریق دادگاه صالح اعمال شود ،و از آن جا كه "گواهی " به عنوان یكی از مهمّ ترین ادلّه ی اثبات دعوای كیفری ،از گذشته تا كنون مورد توجّه بوده است ،ادای شهادت در راستای كشف حقیقت ،شاهد را در معرض خطر وتهدید از سوی مرتكبان جرایم قرار داده است .به همین علّت ، پاسداشت عدالت ودادگستری از یك سوی ،وصیانت از شهروندان به ویژه در مقام همكاری با دستگاه قضایی وپلیس وحمایت از بزه دیدگان جرایم از سوی دیگر توجیه كننده ی حمایت از شهود است. بنابراین ،مقاله ی پیش رودر نخستین گام ،با هدف توجّه به جایگاه ونقش شهود در دادگری جنایی وحمایت های شایسته از آنان با مطالعه ی مفهوم ،قلمرو وحوزه های حمایتی از شهود ،ودر گام دوّم ،نقش وسهم گونه های حمایتی از شهود در چارچوب دو سطح حقوق داخلی وبین المللی مورد نگارش قرار گرفته است ، تا به بومی تر شدن هر چه بیش تر موضوع حاضر به خصوص در نظام حقوقی ایران منجر گردد بنابر این در حال حاضر ،به علّت گسترش جرایم ونیاز مبرّم به شهادت شاهدان ،نتایج یافته ها وپژوهش ها در سطح داخلی حقوق ایران منجر به تصویب قانون جدید آیین دادرسی كیفری شده تا قانون گذاران هر گونه كاستی ونارسایی را در تضمین حمایت ها به نفع شهود وسایر بزه دیدگان ومطّلعین از گذر همكاری گروه های اجتماعی یا سازمان های دولتی رفع نمایند ، از این رو ،مسئله ی حمایت از امنیّت شهود در سطح جهانی وبین المللی به علّت گسترش جرایم موجب پیدایش بسیاری از نهادها واسناد بین المللی حقوق بشری مانند دیوان اروپایی حقوق بشری واساسنامه های دیوان كیفری بین المللی شده است.