برآورد پتانسيل رواناب با استفاده از GIS در حوضه آبريز خسروآباد

رواناب یكی از پارامترهای مهم چرخه آبی طبیعت و مدیریت منابع آب، بخصوص مدیریت حوضه های آبریز میباشد. در این تحقیق داده های سنجش از دور و تكنیك های GIS برای بررسی پتانسیل رواناب حوضه خسروآباد (همدان) مورد استفاده قرار گرفت. بدین منظور لایه های موضوعی مختلف مانند نقشه های كاربری اراضی و پوشش گیاهی، مدل رقومی ارتفاع، شیب، نقشه گروه هیدرولوژیكی خاك و موقعیت زیرحوضه های منطقه تهیه شدند. در این تحقیق، از آمار ۱۱ ساله ده ایستگاه بارانسنجی در منطقه استفاده گردید. به منظور بررسی تغییرپذیری مكانی رواناب، پتانسیل برآوردشده با روش وزنی به چهار رده كم، متوسط، زیاد و خیلی زیاد طبقه بندی شد. به منظور ارزیابی رواناب برآورد شده از روش SCS استفاده گردید. نتایج بدست آمده نشان داد كه روش وزنی قادر به برآورد قابل قبول توزیع مكانی رواناب میباشد و از این روش میتوان جهت برآورد پتانسیل سیل خیزی در هنگام كمبود داده ها استفاده نمود.