چالشهاي موجود در زمينه ناهمگني داده هاي بارش

دراغلب كشورهاي دنيا براي برنامه ريزي هاي كلان و نيز در اجراي بسياري از پروژه هاي مرتبط با منابع آب و انجام بسياري از طرح هاي عمراني در اين زمينهها برمبناي الگوهاي طولاني مدت بارش صورت ميگيرد. مشاهدات روزانه بارش در ايستگاههاي هواشناسي يكي از مهمترين ابزارها براي تعيين چنين الگوهايي بوده و كيفيت و كميت آنها نقش اساسي در اعتبار و كارايي مدل هاي بدست آمده بازي مي كنند. اما مسائل زيادي در بررسي داده هاي بارش و قابليت اعتماد آنها خصوصًا دادههاي مربوط به بارش جامد وجود دارد. مسلم است بدون توجه به اين موضوع نتيجه گيري هاي حاصل از بررسي دادههاي بارش از اعتبار بالايي برخوردار نخواهد بود. در مطالعه بارش بايستي مكان باران سنج ها, ارتفاع ايستگاهها و وضع قرارگرفتن اين ادوات به طور دقيق بررسي شوند. اگر تغييري در عوامل ذكر شده اتفاق افتد, داده هاي قبل و بعد از تغيير قابل مقايسه نيستند. جمع آوري مقدار بارش در دريا و دادههاي حاصل از بارش برف و يا مخلوط باران و برف مسائلي هستند كه تا به امروز به طور كامل حل نشده اند. به طور كلي مي توان گفت كه ناپيوستگي در اندازه گيري هاي بارش نتايج حاصل از روند را آشفته ميسازد. عواملي كه سبب ناهمگني در داده هاي بارش مي شوند عبارتند از تغيير ادوات, تغيير زمان ديدباني, تغيير محل ايستگاه, تغيير در ساخت و سازهاي اطراف ايستگاه, روند سرعت باد, دما, بارندگي و پوشش گياهي. در اين مقاله ضمن ارائه نتايج همگني داده هاي بارش ايستگاههاي سينوپتيك كشور از طريق آزمونهاي همگني آبه، انحرافات تجمعي، نسبت بيشينه ورسلي و خود همبستگي مرتبه اول،. عواملي كه در ديد باني، جمع آوري و همچنين ذخيره اطلاعات باعث ناهمگني دادههاي بارش مي شود مورد تجزيه و تحليل قرار مي گيرد.