مديريت جامع آب درقرن بيست ويكم

جمعیت 6 میلیاردی حال حاضر جهان تا سال 2030 به 8.1 میلیارد نفر می رسد یعنی 33 درصد رشد خواهد داشت. بیش از 90 درصد این افزایش جمعیت دركشورهای جهان سوم صورت خواهد گرفت یعنی جایی كه یك میلیارد نفر از مردم تحت شرایط فقر، گرسنگی ،كم آبی وعدم وجود بهداشت كافی زندگی می كنند. تولید غذای آیندۀ جهان به آب كه یك منبع حیاتی ودرعین حال محدود بوده بستگی دارد. ازطرف دیگر كاربران متفاوت آب شامل بخشهای شهری، صنعتی وكشاورزی باید با این نرخ رشد جمعیت هماهنگ شده وجامع نگر باشند. ذخیرۀ بیشتر آب درپشت سدها وبویژه درسفره های آب ازطریق تغذیۀ مصنوعی یك ضرورت است. پساب ناشی از مصارف آب شهری وصنعتی جزو منابع مهم آب آبیاری می باشند اما باید با مدیریت صحیح بكاربرده شوند تا از اثرات سوء آن برروی سلامتی وبهداشت افراد جامعه وبویژه آلودگی آبهای زیرزمینی جلوگیری گردد. درحالی كه تقریباً تمامی منابع آب شیرین كرۀ زمین بصورت آب زیرزمینی است پایداری دراز مدت آن، درمعرض تهدیدهای مختلف ازجمله آلودگی های ناشی از كشاورزی واستخراج بیشتر ازحد تغذیه آنها، می باشد. درنواحی فاریاب، سطوح آب زیرزمینی باید بوسیلۀ سیستم های زهكشی یا چاههای پمپاژ كنترل گردد تا ازماندابی شدن وشورشدن خاك پیش گیری گردد. سپس می توان آب شور زهكش ها را با مدیریت صحیح برای آبیاری بكار برد. كشورهای كم آب می توانند با وارد كردن اكثر مواد غذایی و همچنین نیروی برق مورد نیاز خود از دیگر كشورهای پر آب، در میزان كم ذخائر آب خود صرفه جویی نمایند. گرمایش جهانی زمین به دلیل افزایش گازهای گلخانه ای كه سبب تغییرات آب وهوایی می شود، ازنظر مكانی و زمانی به سختی قابل پیش بینی است. درنتیجه این بی اطمینانیها برای اداره كردن آب اضافی، كمبودهای آبی وتغییرات آب وهوایی نیاز به یك مدیریت جامع وقابل انعطاف می باشد.

Most of the project global population increases will take place in third world countries that already suffer from water, food, and health problems. Increasingly, the various water uses (municipal, industrial, agricultural) must be coordinated with, and integrated into, the overall water management of the region. Sustainability, public health, environmental protection and economics are key factors. More storage of water behind dams and especially in aquifers via artificial recharge is necessary to save water in times of water surplus for use in times of water shortage. Municipal wastewater can be an important water resource but its use must be carefully planned and regulated to prevent adverse health effects and, in the case of irrigation, undue contamination of groundwater. While almost all liquid fresh water of the planet occurs underground as groundwater, its long-term suitability as a source of water is threatened by non-point source pollution from agriculture and other sources and by aquifer depletion due to groundwater withdrawals in excess of groundwater recharge. In irrigation areas, groundwater levels may have to be controlled with drainage or pumped well systems to prevent water-logging and salinization of soil. Salty drainage waters must then be handled in an ecologically responsible way. Water short countries can save water by importing most of their food and electric power from other countries with more water, so that in essence they also get the water that was necessary to produce these commodities and, hence, is virtually embedded in the commodities. Climate changes in response to global warming caused by carbon dioxide emissions are difficult to predict in space and time. Resulting uncertainties require flexible and integrated water management to handle water surpluses, water shortages, and weather extremes.