حاكميت خوب دانشگاهي: بررسي وضعيت خودگرداني و پاسخگويي در دانشگاه آزاد اسلامي

خودگردانی و یا استقلال به عنوان حق گروهی از افراد در اداره خود و یا سازمان دادن به فعالیت های خود تعریف می شود و خودگردان بودن به معنای مستقل بودن و داشتن قدرت و اختیار برای تصمیم گیری را گویند و پاسخگویی به معنای مسئول بودن و جوابگو بودن در قبال نتایج و پیامدهای فعالیت معینی كه فرد در قبال آن مسئول است و همچنین برای آن ها توجیه و دلیل منطقی داشته باشد. هدف از پژوهش بررسی میزان و كفایت استقلال (خودگردانی) واحدهای دانشگاهی دانشگاه آزاد اسلامی استان قزوین از حیث سازمانی، مالی، تامین نیروی انسانی و مالی و همچنین میزان پاسخگویی مدیران واحدهای دانشگاهی در قبال ذینفعان بیرونی دانشگاه است. نمونه آماری از میان مدیران واحدهای دانشگاهی دانشگاه آزاد اسلامی استان قزوین (روسای دانشگاه ها، معاونین دانشگاه، مدیران و روسای ادارات دانشگاه، روسا و معاونین دانشكده ها و مدیران گروه ها) به صورت تصادفی ساده گرفته شد. ابزار اندازه گیری و سنجش پژوهش، پرسشنامه محقق ساخته بود كه ضریب آلفای سوالات آن از طریق نرم افزار SPSS محاسبه و با میانگینی بالاتر از 70 % نشان از پایایی پرسشنامه داشت. داده های گردآوری شده بوسیله نرم افزار SPSS نسخه 18 با استفاده از آزمون t تك نمونه ای برای مقایسه میانگین هر مولفه در وضعیت موجود با میانگین مورد انتظار (نمره متوسط مقیاس نمره 3 در نظر گرفته شد) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج حاصل از پژوهش نشان داد كه میزان خودگردانی و پاسخگویی مورد نیاز برای حاكمیت خوب از نظر آزمودنی ها در سطح پایینی قرار دارد و مدیران دانشگاهی واحدهای مورد مطالعه معتقدند كه اعطای اختیارات و استقلال بیشتر به واحدهای دانشگاهی از سوی سازمان مركزی دانشگاه آزاد اسلامی و وزارت علوم، تحقیقات و فناوری می تواند مدیران واحدهای دانشگاهی را در قبال ذینفعان بیرونی خود پاسخگوتر نماید.