بررسي نقش شاخص هاي آسايش حرارتي در معماري كوير (مطالعه موردي شهر گرمسار)

عامل مهم شكل دهی معماری كویر اقلیم و آب است وبا مطالعه و تعمق در معماری بومی مناطق كویری نظیر شهر گرمسارو نحوه تعامل انسان بومی با محیط درمی یابیم كه تفكر پایداری محور و توسعه همگام با محیط زیست، رویكرد ی نو ین و بیسابقه نیست. معمار ی این مناطق به گونه ش گفت انگیز با اصول پایداری واقلیم همگراست.هدف از این مقاله شناخت و بررسی میزان شاخصهای آسایش حرارتی و مطابق آن با عوامل اقلیمی در شهر گرمساراست،ازاین رو رعایت محدوده حرارتی پیشنهادی ضمن تا مین شرایط مناسب داخلی، از مصرف ناپایدار انرژی جلوگیری می كند. براساس بررسی انجام شده كه با استناد از آمار 12 سالهی ایستگاه گرمسار اخذ گردیده است. روش تحقیق به صورت توصیفی تحلیلی به همراه عملیات میدانی می باشد و سپس با استفاده از روش های بررسی شاخص های حرارتی همانند الگی ، شرایط معماری هماهنگ با اقلیم برای شهرگرمسار تهیه گردیده و فرضیات مورد ارزیابی قرار گرفته و در نهایت پیشنهاداتی برای طراحی فضای مسكونی شامل فرم كالبدی جهت قرارگیری ساختمان، موقعیت پنجره ها و... غیره ارائه شده است و پیشنهاداتی برای طراحی فضای مسكونی هماهنگ با مناطق گرم و خشك شامل فرم كالبدی ساختمان، جهت قرارگیری و ... ارائه شده است.