بررسي روشهاي كاهش تبخير از منابع و مخازن آب با نگاهي به وضعيت تبخير در آبهاي سطحي استان آذربايجان شرقي

مدیریت منابع آب و حفظ كمیت این منابع ارزشمند، در ایران كه كشوری با آب و هوای خشك و كوهستانی بوده و هر چند سال یكبار با وقوع خشكسالی های گسترده، بخش عظیمی از منابع آبی خود را از دست می دهد، از اهمیت خاصی برخورداراست. مقاله حاضر بیان آماری وضعیت تبخیر در ایستگاههای پنج گانه تبخیرسنج ی استان آذربا یجان شرقی و مروری بر روشهای مختلفی است كه در جهان برای كاهش تبخیر از منابع آبی اجرا شده اند، این روشها شامل روشهای فیزیكی (پوشش های شناور، ساختارهای سایبانی و اشیای شناور )، روشها ی شیمیایی (كاربرد الكلهای چرب زنجیره بلند) و روشهای بیولوژیكی (استفاده از عدسك آبی) است. هدف از بیان این روشها آشنایی با روشهای مختلف كاهش تبخیر و بیان مزایا و معایب هر روش جهت انتخاب استراتژی مناسب برای آبهای سطحی ایران، با تأكید بر یافتن روشی كاربردی برای كنترل تبخیر در دریاچه ارومیه می باشد.