مطالعه پراكندگي خشكسالي هاي استان اصفهان و پيش بيني زماني دوره برگشت هاي آن با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS)

به منظور بررسی و تحلیل آماری خشكسالی های استان و پیش بینی زمانی دوره برگشت های آن از آمار20 ایستگاه هواشناسی در یك دوره 20 ساله (2005-1986) استفاده شده است كه پس از انجام كلیه آزمون های آماری و تایید این آمار از لحاظ همگنی، شاخص گیب سوموهر به منظور مطالعه خشكسالی این ایستگا هها محاسبه گردید. با توجه به این شاخص و مطالعه شدت، مدت و فراوانی خشكسالی ها، ایستگا ه های امین آباد، مهیار و همگین كه درجنوب استان واقع شد ه اند از بیشترین فراوانی خشكسالی برخوردار بوده و از لحاظ شدت خشكسالی های اتفاق افتاده نیز ایستگاه های امین آباد، همگین، مهیار و بادرود بیشترین شدت خشكسالی را متحمل شده اند و ازلحاظ تداوم خشكسالی ها نیز ایستگا ه های امین آباد و كوهپایه بیشترین مدت را به ترتیب ازسال 2000-1997 و 1990-1987 با یك دوره چهار ساله دارا می باشند. نقشه پراكندگی مناطق آسیب دیده از خشكسالی نیز موید این واقعیت است كه به طور كلی خشكسالی های شدید بیشتر در مناطق جنوبی و مركزی استان اتفاق افتاده و سایر مناطق نیز در این دوره دارای خشكسالی با شدت كمتر بوده و شمال استان نسبت به سایر مراكز دارای كمترین خشكسالی بوده است. در سیستم اطلاعات جغرافیایی ، ترسیم نقشه با روش Spline انجام شد كه نقشه های ترسیم شده نشان می دهد شدت خشكسالی در مناطق شرقی ، جنوبی و شمالی بیشتر می باشد.