بررسي رويكرد استراتژي توسعه شهري CDS در بيرجند با تأكيد بر حكمروايي خوب شهري

رویكرد عمده برنامهریزی و مدیریت شهری ایران متأثر از مكتب برنامهریزی كلاسیك با محوریت طرح جامع است كه غالباً در آن ابعاد توسعه فیزیكی، آرایش و انتظام كالبدی شهر، بر ابعاد اجتماعی شهروندی تقدم دارد. با اینكه طرحهای جامع در ایران با هدف زمینهسازی رشد كالبدی موزون شهرها تدوین میشوند اما عملاً نه تنها انرژی و هزینههای بسیاری را بر اقتصاد شهری تحمیل میكنند، بلكه اغلب بخش عمدهای از اهداف آنها هرگز محقق نمیشود. از دلایل اصلی شكلگیری روند حاضر میتوان به عدم توجه و كاربرد روشها و نگرشهای جدید در حوزه برنامهریزی شهری نظیر راهبرد توسعه شهری CDS اشاره كرد. از آن چایی كه حكمروایی خوب شهری به عنوان یكی از چهار شاخص استراتژیهای توسعه شهری CDS میباشد، این پژوهش به تحلیل شش معیار حكمروایی )پاسخگویی، شفافیت، اطلاعرسانی، مسئولیتپذیری، مشاركت، قانونمداری و نهایتاً كارایی اثربخشی( در راستای رویكرد – CDS است. هدف پژوهش، بررسی راهبرد توسعه شهر بیرجند با تأكید بر شاخصهای حكمروایی است. اطلاعات مورد نیاز از طریق بررسی میدانی و تكمیل پرسشنامه جمعآوری شده و با استفاده از نرمافزار Spss و ارزشگذاری متغیرها با بهرهگیری از طیف لیكرت، مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفته است. نتایج حاصل از این پژوهش پس از انجام آزمون T_test ، بیانگر آن است كه از میان شاخصهای فوق فقط شاخص مشاركت در وضعیت نامطلوبی است و در بقیه شاخصها حكمروایی خوب شهری وضعیت نسبتاً مطلوبی داردند.