بررسي ژئوشيمي زيست محيطي آب خليج چابهار و بخشي ازدرياي عمان بااستفاده از GIS

پارامترهاي فيزيكي آب دريا براي بسياري از فعاليتها براي مثال لوله گذاري نفت و گاز دربستر درياها و همچنين پرورش ماهي و غيره مهم مي باشد. از طرف ديگر افزايش غلظت عناصر سنگين بخاطر آلودگي محيط زيست كه سلامتي تمام موجودات زنده به آن وابسته است اهميت دارد.در تحقيق حاضر جهت بررسي ژئوشيمي زيست محيطي آب از تعداد 87 ايستگاه و در اعماق 1و10 متري از آب دريا نمونه برداري انجام شد.منطقه مورد مطالعه در اين تحقيق خليج چابهار و قسمتي از درياي عمان مي باشد. نمونه ها طبق روشهاي استاندارد آماده سازي شدند و بوسيله دستگاه مولتي پارامتر دما،شوري ،pH ،اكسيژن محلول نمونه هاي آب دريا در محل اندازه گيري شد و نمونه ها جهت تعيين ميزان عناصر Cd،Co با دستگاه ICP آنا ليز شدند. از GIS جهت تهيه نقشه هاي پراكندگي pH ، دما ،اكسيژن محلول و عناصر سنگين ،كبالت و كادميم استفاده شده است. نتايج اندازه گيري پارامترهاي فيزيكي آب ، شوري و pH نشاندهنده بيشتر بودن آن فاكتورها درخليج نسبت به دريا مي باشد.روند دما و اكسيژن محلول مشابه بوده وهر دو با افزايش عمق و دور شدن از خليج افزايش مي يابد.ميزان افزايش دما نشاندهنده نفوذ جريان آب گرم خليج فارس از طريق تنگه هرمز مي باشد. معمولا" اكسيژن محلول با افزايش دما كاهش مي يابد ولي در منطقه مورد مطالعه عكس اين موضوع ديده مي شود كه خود نكته جالبي است كه نيازمند تحقيقات بيشتر در منطقه است. نقشه پراكنش عناصر سنگينCd, Co نشان ميدهد كه ميزان آنها در خليج و بخش عمده اي از دريا ،تا عمق حدود 100 متري همگن و يكسان است و با دور شدن از خليج كاهش مي يابد، اين مساله مؤيد اين نكته است كه عناصر فوق منشا زميني داشته و بهمين دليل با دور شدن از خشكي غلظت آنها كاهش يافته و رقيق ميشوند.