پايان نامه ؛ نخستين عرصه عمل پژوهش مستقل و تاثيرات آن بر نگرش پژوهشي دانشجويان (رشته علوم تربيتي)

پایان نامه، درسی است كه سر فصل و منبع نداشته و زمان و مكان آموزشی آن از پیش تعیین نشده است. محتوای آن بر اساس مسئله پژوهشی به وجود می آید و به طور انفرادی بین استاد و دانشجو تعریف می شود. در نتیجه تعامل بین استاد راهنما و دانشجو، نوعی برنامه ی درسی روییدنی توسط دانشجو تجربه می شود كه در نوع نگاه دانشجویان به پژوهش و چگونگی انجام پژوهش های آینده آنان مؤثر است. پژوهش حاضر سعی در شناسایی این برنامه درسی و تأثیرات آن دارد. ابزار جمع آوری اطلاعات مصاحبه های نیمه ساختاری بوده و مورد مطالعاتی، رشته علوم تربیتی یكی از دانشگاههای تهران می باشد. به این منظور نمونه ای هدفمند از دانشجویان دوره كارشناسی ارشد رشته علوم تربیتی انتخاب شده و در طول مدت (انتخاب استاد راهنما تا دفاع) مورد بررسی قرار گرفته اند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد كه دانشجویان انتظار تجربه یك فرایند هدایتگری از سوی استاد راهنما دارند و تصور اولیه ی آنها از فرآیند راهنمایی مغایر با چیزی است كه در این تجربه برای آنها شكل می گیرد، از این رو به راه كارهای مختلفی برای پر كردن خلاء بین وضعیت موجود و مورد انتظار و انجام یك پژوهش مستقل دست به راهكارهای مختلفی می زنند كه نتایج متفاوت (اعم از مثبت و منفی) بر شكل گیری شخصیت پژوهشی آنان دارد.