بررسي ظرفيت تأثيرگذاري نظريه هاي توسعه شهري بر شكلگيري اجتماعات محلي مورد پژوهش: محله دبستان منطقه 7 تهران

تاچنددهه پیش محلات شهری بستر تعاملات و زندگی اجتماعی ساكنان را فراهم مینمود اما باتوسعه شهرها ت حولات اجتماعی - اقتصادی جهانی شدن و تغییرات ساختارهای حكومتی ویژگی محلات نیز دگرگون گردید درنظام برنامه ریزی شهری ایران نیز منطبق با این تحولات برنامه ای مناسب تدوین نشد و درنتیجه با گذشت زمان اغلب محلات درشهرها بالاخص دركلانشهرها دچارمشكلاتی همچون كم شدن احساس تعلق و هویت محله هستند این پژوهش بااستفاده ازروش توصیفی تحلیلی ازطریق مطالعات اسنادی فراتحلیل و پرسشنامه به ارزیابی میزان تاثیرگذاری طرح ها یتوسعه شهری مبتنی برنظریه های برنامه ریزی باهدف شكل دهی به اجتماعات محلی پرداخت و جهت بررسی دستاوردهای نظری نتایج دررابطه با محله دبستان تهران به عنوان یك محله نمونه درایران پیاده سازی شد یافت های این پژوهش حاكی ازآن است كه دربین نظریه های حساس به اجتماعات محلی ازدیدگاه مردم نظریه نهادگرا دموكراتیك و نوشهرباوری و ازدیدگاه متخصصین و كارشناسان نظریه نوشهر باوری تبادلی و نهادگرایی دارای ظرفیت تاثیرگذاری بیشتری براجتماعات محلی است درنهایت با جمع بندی نتایج حاصل ازمطالعات میدانی و اسنادی نظریه های نهادگرایی و نوشهرباوری به عنوان كارامدترین نظریه ها بربهبود شرایط اجتماعات محلی شناسایی شد