بررسي اثر باله (هدايت كننده جريان) روي لوله مابين دو ديوار عمودي بر روي عدد نوسلت موضعي

نرخ انتقال حرارت در جابجایی آزاد بستگی به اختلاف دمای سطح جسم و هوای محیط، نوع سیال، نحوه جابجایی و حركت سیال و هندسه جسم دارد. از جمله راه های افزایش انتقال حرارت از استوانه، قرار دادن آن مابین دو دیوار می باشد، بطوری كه در یك فاصله مشخصی از دو دیوار بتوانیم حداكثر انتقال حرارت را داشته باشیم. این حداكثر انتقال حرارت بستگی به عدد رایلی، محلی قرار گیری استوانه و قطر آن دارد. در این تحقیق ابتدا تاثیر موقعیت لوله مابین دو دیوار عایق در هوای ساكن و سپس با نصب باله و زاویه دار كردن آنها در دو حالت دیفیوز و شیپوره توسط كد فلوئنت مورد مطالعه قرار گرفته است. بررسی ها برای فاصله عمودی و افقی تا ۳.۵ برابر قطر استوانه انجام شده است. با عنایت به نتایج بدست آمده در حالت دیفیوزر در نسبت های 2 1- و تا عدد رایلی ۱۰۰۰ در 0 = a و در اعداد رایلی ۱۰۰۰ تا ۳۰۰۰۰ در 4 = a ماكزیمم عدد نوسلت را داریم و در حالت شیپوره در نسبت های 2 = | s = 1.75 s 1- در زاویه 0 = a ماكزیمم انتقال حرارت بدست خواهد آمد یعنی حالتی كه دیوار زاویه نداشته و دیوار عمودی می باشد