واكاوي نقش عوامل كالبدي محيطي بر تعاملات اجتماعي مطلوب ساكنين در مجتمع هاي مسكوني

طراحی مجتمع هاي مسكونی امروزي به دلیل عدم توجه به نیاز هاي انسانی و در نظر نگرفتن پیامد هاي روانشناختی آن زندگی فردي و اجتماعی ساكنین را با مشكلاتی مواجه ساخته است. زندگی در مجتمع هاي مسكونی پر رفت و آمد و شلوغ می تواند خسارات جبران ناپذیري به ارتباطات اجتماعی ساكنین آن وارد آورد. محققان معتقدند كه یكی از اثرات منفی ناشی از تراكم جمعیت، كاهش روابط اجتماعی فرد است این مسئله موجب شده انسانها روز به روز تنهاتر و از هم دورتر شوند. بنابراین باید تعادلی میان خلوت و تعامل اجتماعی افراد ایجاد كرد، این تعادل را می توان به وسیله مفاهیم كالبدي محیطی و همچنین مفاهیم فرهنگی اجتماعی میسر ساخت نظر به اهمیت وجود روابط و تعاملات اجتماعی بین انسانها و نادیده گرفتن این مهم در طراحی هاي امروزي و با توجه به كمبود بررسی هاي علمی و پژوهشی در این زمینه در كشور، پژوهش حاضر بر آن است كه با بررسی و شناخت عوامل كالبدي موثر در مجتمع هاي مسكونی راهكارهایی ارائه نماید كه سبب بهبود روابط همسایگی و افزایش تعاملات اجتماعی ساكنین شود. روش تحقیق حاضر از نوع كاربردي است، زیرا براي بهبود و ارتقاء سطح كیفیت مسكن در دوره حاضر خواهد بود. نتایج نشان می دهد عواملی چون بالا بردن حس امنیت، طراحی فضاي باز مجتمع، توجه به نیاز هاي كودكان و سالمندان، ایجاد فضا هاي عمومی مناسب جهت پاسخگویی به نیاز هاي ساكنین، ارتقاء كیفیت محیطی و حذف آلودگی ها تأثیر به سزایی در افزایش تعاملات اجتماعی ساكنین مجتمع هاي مسكونی دارند.